بخش کشاورزی در برنامه هفتم به ۶۵ میلیارد مترمکعب آب نیاز دارد

به گزارش روابط عمومی دانشکدگان ، «علیرضا عباسی» روز چهار شنبه در نشست بررسی ، هم اندیشی  و راهکارها در خصوص چالش‌های لوایح  برنامه هفتم توسعه کشور در مجلس در حوزه کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست که  در دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران مستقر در کرج برگزار شد، به دیگر موضوعات این برنامه اشاره کرد و افزود: در تولید محصولات ارگانیک نیز باید الزاماتی ایجاد کرد که بدون تعیین شاخص های سنجشی تلاشی نیز در این بخش در وزارنخانه نخواهد بود. 
وی در خصوص سرمایه‌ بانک کشاورزی نیز هدف را افزایش ظرفیت ارائه تسهیلات در بخش‌های مختلف کشاورزی عنوان کرد و اظهار کرد: در بخش تولیدات پروتئینی نیز یکی از نیازهای اصلی کشور تقویت تولید و پرورش جوجه لاین آرین است تا در صورتیکه کشور در واردات دچار مشکل شد، بتواند خود را مدیریت کند.
وی با بیان اینکه اگر این سنجه عملکردی نبود، الزامی برای وزارت جهاد در خصوص بهبود وضعیت موجود نبود، به موضوع بیمه اجباری کشاورزی و کسر سهم کشاورز از حق بیمه از محل مطالبات او اشاره کرد و گفت: منظور کسر از محل مطالبه و سهم کشاورز از خرید تضمینی نیست و آنچه که مورد نظر است افزایش سطح اعتبار خرید تضمینی به منظور پرداخت 100 درصدی حق بیمه کشاورز از سوی دولت بوده است. 
این استاد دانشکدگان کشاورزی ومنابع طبیعی افزود: یکی از چالش های بخش کشاورزی، محدودیت آّب، خاک و نیروی انسانی در بخش کشاورزی است ضمن اینکه نیروی انسانی بخش کشاورزی در حال پیر شدن و خارج شدن از بخش است.
وی تصریح کرد: متاسفانه فضای مجلس برخلاف تصور جامعه، پرتنش و سراسر درگیر چانه زنی بین گروه‌های نمایندگان است و لازم است نمایندگانی که در حوزه بخش کشاورزی دغدغه دارند، به این چانه زنی‌ها بی توجه بوده و تنها ارتقای بخش کشاورزی، رونق تولید و حفاظت از منابع پایه بویژه آب هدف قرار داده شود. 
عباسی تصریح کرد: البته این موضوع با بررسی متن نهایی لایحه مورد تردید قرار گرفت.
برنامه هفتم برای آینده بخش کشاورزی و غذا نگران کننده است
در ادامه این نشست «حامد رفیعی» عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد کشاورزی دانشکدگان کشاورزی ومنابع طبیعی دانشگاه تهران نیز گفت: تصویب برنامه هفتم  به ویژه برای آینده بخش کشاورزی و غذا نگران کننده است که در همین خصوص جهت تصحیح لایحه، نامه‌ای از سوی دانشکدگان به رییس مجلس شورای اسلامی فرستاده شده که برخی موارد تصحیح شد اما متاسفانه مواردی به لایحه اضافه شد و مواردی تصحیح نشده که بسیار نگران کننده است. 
وی افزود: سنجه‌های عملکردی هرچند وجودشان در برنامه نقطه مثبتی است اما به نظر می‌رسد وزارت محترم جهاد کشاورزی تلاشی در خصوص تعیین منطقی این شاخص‌ها نداشته و کمیسیون کشاورزی مجلس نسبت به تهیه این سنجه‌ها اقدام کرده است که این غفلت از وزارت جهاد کشاورزی اگر درست باشد، قابل توجیه نیست. 
وی از جمله این ایرادات را  اینگونه بیان کرد: متوسط وزنی ضریب خودکفایی ذرت و دانه‌های روغنی 40 درصد در پایان برنامه پیش بینی شده در صورتیکه این میزان درحال‌حاضر کم‌تر از 10 درصد و بعنوان شاخص خودکفایی این محصولات در کشور گزارش شده است.
رفیعی گفت: هرچند دستیابی به هدف متعالی عالی است اما چرا در یک بند از این برنامه هم به تکلیف و نحوه حمایت وزارتخانه و سایر دستگاه های اجرایی از این برنامه اشاره نشده است؟

وی کاهش 10 درصدی سهم محصولات دارای آلاینده‌های غیرمجاز از محصولات پرمصرف، افزایش 20  درصدی سهم سویه جوجه لاین آرین در سهم جوجه ریزی، سهم 50  درصدی بذور هیبرید تولید داخل را از دیگر بندهای این برنامه در حوزه کشاورزی دانست و افزود: در خصوص این موارد هیچ برنامه ای و بودجه ای و همچنین نقشی برای دانشگاه ارایه نشده است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه دانشگاه تهران دستاوردهای بزرگی در دستیابی به لاین بذور هیبرید داشته است، اظهار کرد: در کشور اولویت دستیابی به محصول سالم است و نه ارگانیک و هنوز بسیاری از محصولات در کشور ناسالم تولید می‌شود (سالم بودن محصول یعنی با استاندارد نهاده‌های شیمیایی تولید شود و ارگانیک بودن یعنی عاری از هرگونه نهاده شیمیایی) و  متاسفانه در لایحه هیچ سنجه عملکردی در خصوص دستیابی به محصول سالم بیان نشده است.
وی با بیان اینکه در این برنامه تعیین شده که در اراضی کشاورزی بالای 10 هکتار مصرف آب 50 درصد کاهش یابد و بهره‌وری تولید 1.5 برابر شود، افزود: کاهش مصرف آب به چه دلیل فقط در اراضی بیش از 10 هکتار انجام شود و در کل چطور می‌تواند به کاهش مصرف 50 درصدی رسید؟ 
رفیعی در خصوص تعیین میزان 65 میلیارد مترمکعب آب برای بخش کشاورزی در برنامه هفتم، گفت: هنوز الگوی کشتی تدوین نشده است و چطور مصرف آب در بخش کشاورزی برنامه‌ریزی شده و اگر تا پایان سال الگوی کشت نهایی شد و نیاز بخش کشاورزی بیش از این عدد شد، چه باید کرد؟

وی یکی از نکات خطرناک متن نهایی لایحه برنامه هفتم را در موضوع خرید تضمینی محصولات اساسی عنوان کرد و افزود: این محصولات بیمه اجباری دارد و سهم کشاورزی از حق بیمه از محل مطالبات آن‌ها برداشته می شود اما مگر می‌شود  با برداشت این مقدار از محل حداقل معیشت کشاورزان، معیشت آنان را هم به خطر انداخت و آیا دلیلی نداشته که آن‌ها تابه‌حال بیمه نکرده‌اند؟ 

این استاد دانشگاه بیان کرد: آیا جز این است که سیاستگذار توان تأمین مالی حدود 200 همت برای خرید تضمینی محصول گندم را ندارد و شاید از این طریق می‌خواهد بخشی از پرداختی به کشاورز را از آنها کسر کند؟ این در حالی است که گندم کاران به قیمت تضمینی 195 هزار ریالی نیز اعتراض دارند.  

وی گفت: اینگونه پیش بینی می شود که سیاستگزار چون برنامه عملیاتی در جهت افزایش بهره‌وری و پیرو آن کاهش قیمت تمام شده نداشته است، مجبور است قیمت‌های گندم را هر ساله بطور قابل توجهی افزایش دهد که البته همگام با تورم هم نبوده و کمتر از تورم است لذا با این روش هم هزینه‌های دولت افزایش یافته و هم کشاورزان رضایت لازم را ندارند.
وی افزود: همین افزایش هزینه دولت باعث می‌شود به این فکر برسند که بخشی از هزینه‌های خود را از جیب همان کشاورزان در طرح‌هایی مانند بیمه اجباری محصولات اساسی تأمین کند ضمن اینکه صندوق بیمه کشاورزی ساختاری کاملا دولتی دارد. 

رفیعی با بیان اینکه امنیت غذایی دارای چهار بعد فراهم کردن غذا، دسترسی، مصرف و سلامت غذا، ثبات و پایداری است، اظهار کرد: متأسفانه در لایحه بطور متوازن به ابعاد مختلف موضوع پرداخته نشده است این درحالی است که حداقل چهار بند درخصوص محصولات تراریخته مطلب آمده است.

وی گفت: همچنین در این لایحه اعلام شده شرکت‌های کشت و صنعت و اشخاص حقیقی و حقوقی بالای 10 هکتار اراضی موظف به اجرای شبکه آبیاری نوین تا پایان سال دوم برنامه هستند درغیراین‌صورت در پایان سال سوم قیمت آب با بالاترین نرخ بخش کشاورزی از این شرکت‌ها اخذ شود. 

وی با اشاره به اینکه ایرادات در این لایحه بسیار است، افزود: بر روی پیوست‌های اجتماعی، اقتصادی و محیط‌زیستی در طرح‌های توسعه کشور، ازجمله طرح‌های توسعه‌ای در حوزه آب تأکید نشده است.

-آقای دکتر اعتماد به غفلت برنامه در خصوص حفظ و حراست از جنگل‌ها اشاره کردند و بیان نمودند، حفظ جنگل فقط ممنوع کردن برداشت از جنگل نیست. باید این شیوه اجرایی را تصریح نمود. راه‌های ایجاد شده در جهت حفاظت از جنگل‌ها نیاز به هزینه کرد و تخصیص بودجه دارند و بسیاری موارد دیگر در خصوص هزینه کرد و تخصیص بودجه در جهت نگهداری جنگل‌ها در برنامه اشاره نشده است.
-دکتر غلامیان در خصوص اهمیت صنعت مبلمان  در برنامه و سازه‌های چوبی به بیان مطالبی پرداختند و توسعه این صنعت را راهی برای افزایش ارزش افزوده بخش چوب، اشتغالزایی و کاهش دهنده روند قاچاق چوب اعلام نمودند.

-جنای آقای دکتر گرجی نیز در اهمیت توجه به خاک نکات مهمی را بیان داشتند. ایشان تأکید کردند غفلت از مسئله خاک سالهاست که گریبان‌گیر کشور است. ایشان تأکید داشتند که حفاظت از خاک در نهایت به حفاظت از آب نیز منجر خواهد شد. عدم توجه به دانشگاه در خصوص شناسایی ویژگی‌های خاک و احیای خاک در کشور، می‌توانست در برنامه هفتم توسعه تکرار نشود. این جای خالی در این لایحه نیز بخوبی نمایان است. 
-دکتر لیاقت در خصوص عدم بارش و کاهش نزولات آسمانی در کشور هشدار دادند و اهمیت کاهش تبخیر و تعرق را در سطوح کشاورزی و منابع طبیعی را تأکید داشتند. اهمیت توجه به مالچ پاشی و ایجاد مخازن و تغذیه مصنوعی آب‌های زیرزمینی راه حل برون رفت از بخش مهمی از چالش‌های حوزه آب، توسط ایشان بیان شد. همچنین تأکید داشتند که در حوزه آبهای سطحی نیز مشابه روش‌های تحت فشار، حمایت‌هایی در جهت بهبود کارایی مصارف آب و افزایش بهره‌وری آب انجام گیرد. 

-دکتر معین الدینی نیز به اهمیت محیط زیست و پایداری پرداختند و تأکید کردند که در برنامه اثری شاخص در خصوص محیط زیست مشاهده نمی‌شود. عدم توجه به محیط زیست در نهایت آسیب به همه بخش‌های اقتصاد و اجتماع خواهد شد.