تاریخچه دانشکدگان

نخستین مدرسه کشاورزی در ایران در سال ۱۲۷۹ خورشیدی به نام مدرسه فلاحت مظفری، در قریه چهاردانگه تهران تأسیس شد. این مدرسه پس از ۶ سال به محل دانش سرای عالی منتقل گردید و باغ نگارستان برای انجام عملیات کشاورزی آن در نظر گرفته شد. مدرسه فلاحت مظفری در سال ۱۲۸۵ تعطیل گردید و مجدداً در سال ۱۲۹۶ تحت عنوان دبستان برزگران زیر نظر وزارت فواید عامه، در اراضی کاخ سلیمانیه کرج (محل فعلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی) آغاز به کار کرد. این دبستان در سال ۱۳۰۱ به محل ژاندارمری در خیابان مولوی تهران منتقل و پس از مدت کوتاهی تعطیل گردید. در همین سال، مجدداً این مجموعه با عنوان مدرسه فلاحت آغاز به کار کرد و در سال ۱۳۰۲ به مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی که به گروه های آموزشی ماشین های کشاورزی، دامپزشکی، نوغان و چایکاری تقسیم می شد، تغییر نام داد. در سال ۱۳۱۳ دانشکده دامپزشکی به این مدرسه ملحق شد و این دو تحت عنوان بنگاه های علمی فلاحتی کرج به فعالیت خود ادامه دادند. مجموعه فوق در سال ۱۳۱۹ به دانشکده کشاورزی تبدیل شد و در سال ۱۳۲۸ از وزارت کشاورزی منتزع و به عنوان یکی از دانشکده های دانشگاه تهران، به این دانشگاه پیوست. در سال ۱۳۴۵ دانشکده جنگلداری در جوار دانشکده کشاورزی تأسیس شد و از سال ۱۳۵۱ به دانشکده منابع طبیعی تغییر نام داد. در سال ۱۳۵۴، مرکز تحقیقات بین المللی همزیستی با کویر با ساختاری متشکل از ۱۱ بخش پژوهشی در رشته های علوم انسانی و طبیعی در واحد مرکزی و چندین ایستگاه پژوهشی در رشته های پیرامون کویر و بیابان تأسیس گردید. در سال ۱۳۸۴ دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی و مرکز تحقیقات بین المللی بیابان در چارچوب ساختار جدید دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی را به وجود آوردند.